Ik ben Michael (geb 1946) en gepensioneerd na een internationale carrière bij een groot accountancy bedrijf. Tegenwoordig ben ik nog betrokken bij een NGO en de ESA (European Sepsis Alliance).
Begin 2016 moest ik een ingreep ondergaan om de rest van mijn colon te verwijderen waarvan het eerste gedeelte chirurgisch werd verwijderd in 1990 naar aanleiding van colon kanker.
Na de operatie kreeg ik koorts en mijn bloeddruk was verlaagd. Mijn vrouw stelde zich vragen bij de trage respons in afwezigheid van de professor die zich in het buitenland bevond. Ondertussen was ik al in septische shock en coma. Na de verdere opvolging van de behandeling, wat inhield dat ik een 2e operatie moest ondergaan en een permanent ileostoma werd aangelegd. Gedurende de 3 weken op intensive care had ik een CVA en twee keer een hartstilstand alvorens mijn toestand stabiliseerde. Na 2 maanden werk ik overgebracht naar een gespecialiseerd revalidatie centrum, Inkendaal. Ik was bijna volledig immobiel en werd ook officieel invalide verklaard wegens een ileostoma, halfzijdig blind, verstoord evenwicht, blijvende problemen met 1 vinger en tenen en geheugenverlies. Ik werd verder behandeld in Inkendaal tot januari 2017, eerst 4 maanden in opname en daarna 3 dagen per week poliklinisch.
Tegenwoordig, 4 jaar na mijn septische shock ben ik dermate hersteld dat ik regelmatig 500 m zwem en 10 km kan wandelen met Nordic sticks. Ik rij nog steeds 20000 km met de wagen per jaar en werk regelmatig tot 5 uur in onze tuin. Ik was gedwongen te stoppen als executive director van een NGO maar heb ondertussen weer wat taken op mij genomen. Mijn herstel is in grote mate te danken aan het excellente revalidatieprogramma van Inkendaal. Ik ben betrokken bij de “Patient and Family Support group” van de ESA. Omdat er in België geen nationale sepsis patiënten en overlevenden groep bestaat, werd de Vlaamse sepsis patiënten groep Sepsibel opgericht.