Auteur: admin

Een ambitieus nationaal sepsisplan wordt vandaag door een expertgroep overhandigd aan de Belgische minister van Volksgezondheid

Vorig jaar kwam er na een televisiereportage over sepsis de vraag voor een wetenschappelijk rapport omtrent een nationaal sepsisplan. Een groep experts heeft zes maanden lang hieraan gewerkt. De werkgroep bestond uit 62 deskundigen uit verschillende disciplines binnen de gezondheidszorg, waaronder artsen, verpleegkundigen, kinesisten en sepsisoverlevers.

De patiëntenorganisatie Sepsibel is zeer blij met het resultaat. Vier jaar lang hebben we hemel en aarde verzet om dingen in beweging te krijgen. 

Na de Pano reportage werden we door velen gecontacteerd. Het was opmerkelijk hoeveel slachtoffers worstelen met post sepsis gevolgen zoals concentratieproblemen, zenuwpijnen en geheugenverlies. ‘Eindelijk komt sepsis aan bod’, mailden ze, waarna ze vertelden over het onbegrip omtrent hun ernstige klachten. Zelfs vorige week praatten we met familieleden van twee overleden jonge slachtoffers. Hun verhaal raakt je tot in elke vezel. Het zorgt ervoor dat wij keihard blijven strijden voor bewustzijn rond sepsis. 

En nu is er dit langverwacht wetenschappelijk sepsisrapport. Het is een huzarenstuk, zeker gezien de snelheid waarmee het tot stand kwam en het groot aantal betrokken dokters, verpleegkundigen, experten, organisaties en sepsisoverlevers. De samenwerking was uitstekend. Er werd echt geluisterd. 

We zijn vooral opgelucht voor de erkenning van de aangekaarte pijnpunten. De aanpak van sepsis in ons land kan beter, was de conclusie van de Pano reportage. Dit blijkt eveneens uit de vele aanbevelingen in het rapport.  

Er blijft veel werk om deze aanbevelingen om te zetten in wetgeving en initiatieven. Op korte termijn zou het sepsis orgaan moeten worden opgericht, van waaruit de implementatie van het volledige plan wordt bewaakt. We hopen dat dit snel gebeurt, want elk uur telt. We zijn hoopvol voor de toekomst.

Bekijk de documentaire over Sepsis van Pano nu op VRT MAX: https://www.vrt.be/vrtmax/a-z/pano/2023/pano-s2023a10

Een inspirerend verhaal over wanhoop en moed en een allesverwoestende ziekte

Het verhaal van Elk uur telt en Ilse Malfait start bij borstkanker, een andere vreselijke ziekte die Ilse treft in mei 2020. Na een eerste behandeling met chemo volgen er helse pijnen en belandt Ilse op intensieve. En daar begint de hel pas écht. Ze verkeert weken in een levensbedreigende toestand en wordt lang in coma gehouden. Haar onderbenen en vingers worden pikzwart door het afsterven en worden geamputeerd. Ze verblijft maar liefst 487 dagen in het ziekenhuis en ondergaat 22 operaties. 

“Uiteindelijk ben ik erdoor gekomen, dankzij de uitstekende zorgen van het medische team van het UZ Gent. Maar het had nooit zo ver mogen komen. In het eerste ziekenhuis waar ik belandde, werd te traag opgetreden. De symptomen werden te laat herkend en behandeld, met dramatische gevolgen”, vertelt Ilse Malfait.

Dringende oproep tot nationaal Sepsisplan

“Er is in België een oorverdovende stilte rond sepsis. Geen bewustzijn, geen data, en vooral geen richtlijnen in vele ziekenhuizen om kritieke patiënten snel te detecteren. Daar wil ik met mijn boek verandering in brengen. De regering moet nu in actie treden en een nationaal sepsisplan implementeren”, gaat Ilse verder.

Minimum één Belg per dag sterft nodeloos aan sepsis. Volgens Sciensano kan preventie en vroegtijdige herkenning een aanzienlijk deel van de bloedstroominfecties, die aan de basis liggen van de meeste sepsisgevallen, vermijden.

De Wereldgezondheidsorganisatie spoorde, via een resolutie, in 2017 de overheden aan om zo’n nationaal plan rond sepsis uit te werken. Verschillende Europese landen waaronder Duitsland, Frankrijk, Ierland, Italië, Nederland, Oostenrijk, Spanje, Zweden, Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk gaven hier gevolg aan.

“Een doeltreffende aanpak van de sepsisproblematiek vereist de invoering van een nationaal plan met krachtlijnen omtrent preventie; dataregistratie; richtlijnen voor vroege diagnostiek en behandeling; bewustzijn zowel bij gezondheidsmedewerkers als het brede publiek; permanente bijscholing voor medewerkers in de zorgsector; nazorg en ondersteuning van de patiënt; onderzoek en evaluatie”, vertelt professor Erika Vlieghe, infectioloog in het UZA en UA, die al in 2021 een oproep deed voor
een nationaal sepsisplan.

“We moeten sepsis dringend uit de schaduw halen”, vertelt professor Jan De Waele, voorzitter van de European Society of Intensive Care Medicine (2024-26) en intensivist in het UZ Gent IZ-team dat Ilses leven redde. “Preventie, vroegtijdige herkenning en snelle behandeling van sepsis zijn essentieel om levens te redden en blijvende schade, gaande van concentratieproblemen, hersenschade, tot amputaties van ledematen, te voorkomen”.

Deze week werd een open brief van medische experten en gesteund door Sepsibel, verstuurd naar minister Vandenbroucke. Deze brief wil sepsis onder de aandacht brengen met als doel een vroegtijdige herkenning en behandeling. Sepsis is nog te weinig bekend als medische urgentie bij zorgpersoneel en brede publiek. Indien deze onstekingsreactie op een infectie niet tijdig wordt gedetecteerd en behandeld, kan het leiden tot orgaanfalen en overlijden. Bovendien worden veel patiënten geconfronteerd met blijvende gevolgen na een sepsis.

Sepsibel, (para)medici en enkele politici hopen dat deze open brief de minister aanzet om hier werk van de te maken.

opiniestuk Artsenkrant (+): https://www.artsenkrant.com/actueel/open-brief-nationaal-sepsis-plan-belgie/article-opinion-64245.html

opiniestuk De Specialist: https://www.despecialist.eu/nl/opinies/nationaal-sepsisplan-voor-belgie-brief-aan-minister-vandenbroucke.html