Een inspirerend verhaal over wanhoop en moed en een allesverwoestende ziekte
Ilse Malfait stelt vandaag haar boek ‘Elk uur telt’ voor. Het is het adembenemende verhaal van wanhoop, veerkracht en een allesverwoestende ziekte. Sepsis, in de volksmond bekend als bloedvergiftiging, is wijdverspreid én onbekend en kost elk jaar aan maar liefst 7.675 mensen het leven in België. Ilse Malfait heeft de ziekte overleefd, maar beleefde een nachtmerrie om erdoor te komen. Ze spendeerde 487 dagen in het ziekenhuis, waar haar twee onderbenen en haar vingers zijn geamputeerd. Maar Ilse bleef niet bij de pakken zitten en kroop in haar pen. Ze wil met het boek dringend aandacht vragen voor deze veelkoppige sluipmoordenaar en roept vanuit Sepsibel, de organisatie die ze mee oprichtte, op tot een nationaal sepsisplan.

Het verhaal van Elk uur telt en Ilse Malfait start bij borstkanker, een andere vreselijke ziekte die Ilse treft in mei 2020. Na een eerste behandeling met chemo volgen er helse pijnen en belandt Ilse op intensieve. En daar begint de hel pas écht. Ze verkeert weken in een levensbedreigende toestand en wordt lang in coma gehouden. Haar onderbenen en vingers worden pikzwart door het afsterven en worden geamputeerd. Ze verblijft maar liefst 487 dagen in het ziekenhuis en ondergaat 22 operaties.
“Uiteindelijk ben ik erdoor gekomen, dankzij de uitstekende zorgen van het medische team van het UZ Gent. Maar het had nooit zo ver mogen komen. In het eerste ziekenhuis waar ik belandde, werd te traag opgetreden. De symptomen werden te laat herkend en behandeld, met dramatische gevolgen”, vertelt Ilse Malfait.
Dringende oproep tot nationaal Sepsisplan
“Er is in België een oorverdovende stilte rond sepsis. Geen bewustzijn, geen data, en vooral geen richtlijnen in vele ziekenhuizen om kritieke patiënten snel te detecteren. Daar wil ik met mijn boek verandering in brengen. De regering moet nu in actie treden en een nationaal sepsisplan implementeren”, gaat Ilse verder.
Minimum één Belg per dag sterft nodeloos aan sepsis. Volgens Sciensano kan preventie en vroegtijdige herkenning een aanzienlijk deel van de bloedstroominfecties, die aan de basis liggen van de meeste sepsisgevallen, vermijden.
De Wereldgezondheidsorganisatie spoorde, via een resolutie, in 2017 de overheden aan om zo’n nationaal plan rond sepsis uit te werken. Verschillende Europese landen waaronder Duitsland, Frankrijk, Ierland, Italië, Nederland, Oostenrijk, Spanje, Zweden, Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk gaven hier gevolg aan.
“Een doeltreffende aanpak van de sepsisproblematiek vereist de invoering van een nationaal plan met krachtlijnen omtrent preventie; dataregistratie; richtlijnen voor vroege diagnostiek en behandeling; bewustzijn zowel bij gezondheidsmedewerkers als het brede publiek; permanente bijscholing voor medewerkers in de zorgsector; nazorg en ondersteuning van de patiënt; onderzoek en evaluatie”, vertelt professor Erika Vlieghe, infectioloog in het UZA en UA, die al in 2021 een oproep deed voor
een nationaal sepsisplan.
“We moeten sepsis dringend uit de schaduw halen”, vertelt professor Jan De Waele, voorzitter van de European Society of Intensive Care Medicine (2024-26) en intensivist in het UZ Gent IZ-team dat Ilses leven redde. “Preventie, vroegtijdige herkenning en snelle behandeling van sepsis zijn essentieel om levens te redden en blijvende schade, gaande van concentratieproblemen, hersenschade, tot amputaties van ledematen, te voorkomen”.